نگاهی به نقض گسترده حقوق بشر و برخوردهای اخیر قضایی با فعالین هویت طلب آذربایجانی

واحید قاراباغلی
vahidqarabagli@gmail.com

شنبه دوازدهم خرداد 1386

یورش حکومت جمهوری اسلامی برای سرکوب فعالین هویت طلب آذربایجانی در هفته های اخیر و در سالگرد قیام خونین خرداد ماه1385 آذربایجان فراز تازه ای گرفته است. در 3 هفته گذشته حجم برخورد با نویسندگان و فعالین فرهنگی این منطقه به طرز نگران کننده افزایش یافته است.

بازداشت خود سرانه صدها هویت طلب آذربایجانی به گونه ای است که در مقابل دیدگان سازمانهای مدافع حقوق بشری و مدعیان دفاع از آن حقوق صورت می گیرد. پروژه ای که در آن سرکوب حرکت هویت خواهی آذربایجانیان را به اذهان جهانی متبادر می سازد.

ظاهرا حاکمیت قسم خورده تا فعالین آذربایجانی را که در مناسبت های مختلف و با راه و منش های مدنی و مسالمت آمیز خواستاردستیابی به ابتدائی ترین حقوق خود هستند (تحصیل به زبان مادری) سرکوب نموده و در این راه ازهیچ برخوردی دریغ نکند. حال اینکه کوشش مسالمت‌آمیز و مدنی برای ابراز تعلقات زبانی و قومی از حقوق اساسی هر شهروندی محسوب می‌شود.

دوهفته است که از بازداشت صدها فعال آذربایجانی می گذرد و دستگاه قضایی هیچ توضیح روشن و دلیل قانع کننده ای برای بازداشت آنها ارائه نداده است.

و تنها منابع خبری هویت ساز وابسته به حکومت، اتهام آنها را " پان تورکیست"!! نامیده اند. حال باید توجه داشت که رسانه های نزدیک به حکومتها در کشورهای ناقض حقوق بشر لزوماً بهترین نمایندگان افکار عمومی در آن کشورها نیستند .اتهام فوق چند سالی است بهانه برخورد با فعالان سیاسی و فرهنگی آذربایجانی را فراهم کرده است و سرلوحه موج جدید احضارها و بازداشت ها قرار گرفته است . این درحالی است که تاکنون نتوانسته اند این اتهام را برای فردی به اثبات برسانند.

باید از حاکمیت پرسید تا کی فعالین و دانشجویانی که تنها در راه دفاع از حقوق زبانی و فرهنگی خود فعالیت می کنند با اتهاماتی چون " رواج پان تورکیست" – " تجزیه طلبی" سرکوب خواهند کرد؟

افزایش فشار و بازداشت فعالین دانشجوی آذربایجانی اثباتی است بر سیطره حاکمیت بر نهادهای علمی و دانشگاهی و نبود آزادی در دانشگاههای آذربایجان.

کسانی که برای توجیه اعمال خود درعرصه بین المللی در پشت ایدئولوژی غیر واقعی برابری حقوق انسانی پنهان می شوند با بازداشت صدها هویت طلب آذربایجانی و یا افرادی که از حقوق بشری سخن می گویند، با سکوت در برابر بازداشت آنها، حنایشان رنگ می بازد زیرا نمی توان از بازداشت صدها فعال آذربایجانی چشم پوشی کرد و این گونه برخورد کرد و باز مدعی دفاع از حقوق بشر شد.

از سوی دیگر حکم سنگین قضایی برای فعالان سابق و فعلی دانشجویان آذربایجانی نگرانی دانشگاهیان آذربایجانی را نسبت به نقض حقوق بشر و آزادی های آکادمیک بیش ازپیش افزایش داده است. رضا عباسی از چهره های برجسته جنبش دانشجویی کسی که بهترین دوران عمرش را صرف تحصیل و فعالیت‌های دانشجویی کرده و صادقانه به ملت خود خدمت بی‌چشم‌ داشت و وفادارانه انجام داده است. نتیجه آن شد که وی را نه تنها از حق طبیعی و بدیهی داشتن شغل محروم کرده‌اند، بلکه به آن هم قانع نشده و 360 روز زندان که بدون برخورداری از حق مرخصی و آزادی مشروط و دیدار دوستان و آشنایان، محکوم کرد اند.و پس از تحمل 1 سال حبس طاقت فرسا که 120 روز آن در انفرادی بوده است،آزاد می شود. یا مهدی نوری(ائلمان تبریزلی) دیگر فعال جنبش دانشجویی آذربایجانی را در جریان محاکمه ای غیر علنی ٬بدون توجه به دفاعیات اش و با استناد به گزارش وزارت اطلاعات به هفت سال حبس تعزیری و سه سال تبعید محکوم نموداند. تا مظلومیت و بی دفاعی داشگاهیان و جنبش دانشجویی آذربایجانی بر همگان اثبات شود.

بازداشت اخیر فعالین آذربایجانی در واقع نقض آشکار حقوق بشری می باشد و باید قوه قضاییه تجدید نظری در این زمینه دهد تا پرونده حقوق بشر ایران سیاه تراز این نگردد.