جامعه امروزی در دنیا با فراز و نشیب هایی که دارد جهت رفاه , آزادی و حقوق شهروندی در تلاشند و هر روز در نهادینه کردن حقوق بشری, قانون ها و اعتراضات مدنی صورت می گیرد که نشان ازدموکراتیزه ومدرن و به اجرا در آوردن حقوق اساسی و بنیادی انسانهاست. بطوری که حتی در برخی کشورها بر فرض مثال بر مجرم ترین فرد که تروریست ها باشد دارای حقوق و قانون تعریف شده انسانی می باشد چه برسد به انسانهای مظلوم و تحت ستم!
همان طوریکه بر همگان واضح است حرکتی که در آذربایجان از چندین سال پیش شروع شده و تحت عنوان "حرکت ملی آذربایجان "تعریف شده است یک حرکت مدنی و حقوق بشری است که از درد و رنج مشترکی ملت ۳۵ میلیونی فریاد می کشند.که این حرکت نه یک گروه است و نه یک تشکل سیاسی, بلکه یک جریان فکری است که در آن تشکل ها و طیف های مختلفی فعالیت می کنند و از لحاظ قانونی جرم محسوب نمی شود. اما متاسفانه فرزندان این ملت روزی نیست که با اتهامات واهی و غیر انسانی سنگین ترین هزینه ها را متحمل نشوند.
براستی در کجای دنیا و در کدام کتاب حقوقی بر ارتباط با انتشارات قانونی و یا شرکت در مراسم تشییع جنازه و یا خویشاوند بودن با یک فعال فرهنگی و... جرم تعریف شده است. و یا این کدام قانون است بدون اینکه دادگاه صالحی تشکیل شود برای افراد سنگین ترین مجازات را تعیین کنند. این گوشه ای از مجازات و حکم های دادگاه جمهوری اسلامی ایران است,که در واقع اعترافات غیر انسانی دادگاه های ایران است.نمونه های این جنایت را اخیرا دادگاه اردبیل عملا نشان داد که عسگر اکبرزاده، مدیر مسئول نشریه دانشجوئی سایان,دانشجوی دانشگاه پیام نور اردبیل که به خاطر قیام خرداد ۷ ماه سابقه زندان دارد و فعلا به ۵ سال در زاهدان محکوم شده است.
اردشیر کریمی خیاوی، دانشجوی دانشگاه آزاد اردبیل، مدیر مسئول نشریه دانشجویی خزر و دبیرانجمن اسلامی می باشد که به ۵ سال زندان در هرمزگان محکوم شده است.
حسین حسینی، دبیر سابق آموزشکده رازی اردبیل و اهل سولدوز به ۵ سال زندان در کرمان محکوم شده است.
بهروز علیزاده، سرباز وظیفه که قبلا به خاطر اعتراضات خرداد ۸۵ به ۱۶ ماه زندان محکوم شد و دوباره ۴ ماه دیگر سابقه زندانی دارد و هم اکنون به ۵ سال زندان در بجنورد محکوم شده است.
ودود سعادتی و رحیم غلامی در اعتراضات خرداد ۸۵ مدت ۶ ماه زندانی شده بودند. هردو متاهل ساکن اردبیل به ۵ سال زندان و تبعید به شهری سمنان و همدان محکوم شده اند.
دو فعال مدنی آذربایجانی بنامهای رامین و ابراهیم صادقی که از روز ۱۷ بهمن ۸۷ توسط ماموران امنیتی دستگیر و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات اردبیل انتقال یافته اند، هم اکنون جهت دادن اعترافات دروغین تحت شکنجه های شدید جسمی و روحی قرار دارند.
خوشبختانه اخیرا چندین نهاد و سازمان حقوق بشری در گوشه کنار دنیا اعتراضاتی فریاد کشیدند که موثر واقع شده است ولی باز انتظار بیشتری داریم تا فریاد مظلومیت ملت ما را تمام ملت های دنیا بشنوند.
کانون نشریات دانشجوئی آذربایجان ضمن محکوم نمودن و نا عادلانه بودن این حکم ها خواستار اجرای حقوق بشری و تشکیل دادگاه عادلانه و برائت برای فعالان مدنی می باشد. کانون نشریات به مقامات جمهوری اسلامی هشدار می دهد در صورت ادامه این وضعیت منتظر تحصن دانشجویان آذربایجانی باشد. همچنین از تمام سازمانها و نهاد های حقوق بشری تقاضا می نماید که از پایمال شدن حقوق انسانی جلوگیری کنند.
کانون نشریات دانشجوئی آذربایجان
زمستان ۸۷