گزارش صدای آمریکا از بازداشت فعالین آذربایجانی در زنجان

صدای آمریکا . خبرها و نظرها، جمعه ۲۶ تير ۱٣٨٨ - ۱۷ ژوئيه ۲۰۰۹

بنا به گفته عطیه طاهری همسر سعید متین پور فعال آذربایجانی که به هشت سال زندان محکوم شده است شب گذشته پیش از برگزاری مراسم نیایشی که برای آزادی زندانیان سیاسی برگزار شده بود نیروهای امنیتی استان زنجان رئوف طاهری برادر وی، احمد مدادی و رضا عباسی از فعالین آذربایجانی را بدون ارائه حکم قضایی بازداشت کردند.

خانم طاهری در گفتگویی تلفنی با پیام یزدیان می گوید مامورین امنیتی پس از خروج مهمانان از محل برگزاری مراسم پلاکهای خودروها را نیز برداشتند :

عطیه طاهری: برادرم رئوف اعلام کرده بودند که شب جمعه در منزلمان به منظور دعا برای زندانیان سیاسی و سعید متین پور که به هشت سال زندان محکوم شده و از روز شنبه محکومیتش اجرا می شود مراسم دعای کمیل برگزار خواهد شد که قبل از اینکه مراسم برگزار شود از نهادهای امنیتی استان زنجان با برادرم مهندس رئوف تماس گرفتند و از ایشان خواستند که خود را به اداره اطلاعات زنجان معرفی کند و برادرم پرسیدند که از چه بابت باید بیایم؟ آنها گفتند که شما اینجا می آیید مشخص می شود که ما شما را از چه بابتی خواسته ایم،که برادرم گفت که من نمی توانم اینگونه و بدون حکم قضایی بیایم که آنها نیز گفتند مامور می فرستیم که سه ساعت پس از آن دو نفر از نیروهای امنیتی بدون اینکه هیچ حکم قضایی داشته باشند آمدند و برادرم را با خود بردند و بجز برادرم رئوف طاهری دو نفر دیگر از فعالین زنجانی به نامهای رضا عباسی و احمد مدادی الان در بازداشتگاه اداره اطلاعات زنجان هستند.

آیا در حین برگزاری مراسم مامورین آمدند و برادرتان را دستگیر کردند؟

نه خیر در حین برگزاری مراسم اصلا برادرم حضور نداشتند بلکه ما خودمون مراسم رو با حضور تقریبا سی نفر از شهروندان زنجانی برگزار کردیم ولی بعد از اینکه این سی نفر آمدند خیابان ما از ابتدا تا انتها توسط مامورین لباس شخصی و مامورین انتظامی قرق شده بود و به جز نیم ساعت که در خانه ما باز بود اجازه ندادند در خانه مان باز بماند تا کسان دیگری برای حضور در مراسم داخل بیایند.

آیا الان از وضعیت بازداشت شدگان و برادرتان اطلاعی دارید؟

نه خیر ما هیچ اطلاعی از وضعیت برادرم تا کنون نداریم و تماسی که با اطلاعات هم گرفتیم هیچ جواب مشخصی به ما نداده اند و جواب سربالا به ما داده اند. وضعیت ما الان در اینجا بسیار بغرنج شده و ما حتی اجازه نداریم دعای کمیل برگزار کنیم و برای آزادی زندانیانمان دعا کنیم.در واقع این کاری که ما می کنیم یعنی دیگر امیدمان از همه جا قطع شده و نه رسانه ملی اخبار ما را پوشش خبری می دهد و نه مطبوعات آنقدر آزادی دارند و به رسالتشان عمل می کنند که اخبار فرزندان ما را پوشش دهند و ما مجبور شدیم که پناه ببریم به درگاه خداوند و مثل اینکه این کار هم دیگر امروزه در مملکت ما جرم شده است. نمی دانم ما دیگه خیلی مظلوم شدیم فقط می توانیم مظلومیتمان را فریاد بزنیم دیگه هیچی نمی تونم بگم.

برای دانلود فبلم مصاحبه اینجا را کلیک کنید