صدای آمریکا - خبرها و نظرها - چهارشنبه ٣ مهر ۱٣٨۷ - ۲۴ سپتامبر ۲۰۰٨
سازمان گزارشگران بدون مرز، اعلام کرده است که، از دوازده روزنامه نگاری که هم اکنون در زندانهای جمهوری اسلامی ايران محبوس اند، يازده روزنامه نگار از جوامع آذربايجانی، کرد و عرب تبار هستند.
گزارشگران بدون مرز ميگويد اين روزنامه نگاران به این دلیل به زندان افتادند که از نابرابری قومی در ایران انتقاد می کنند.
همزمان، براساس گزارشها، فشارها بر فعالان مدنی ترک در ایران افزایش یافته است. مامورین امنیتی، با یورش به خانه صیاد محمدیان در بیستم شهریور ماه ، ۱۸ فعال شناخته شده آذربایجانی را بازداشت کردند، بعدا" تعدادی از آنها آزاد شدند، البته ۸ تن( ۹می باشد) هنوز در زندان بسر می برند.
واحید قاراباغلی (وحید قره باغی)، سخنگوی انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ)، در گفتگویی با فریده رهبر، در مورد وضعیت بازداشت شدگان آذربایجانی چنین می گوید:
بازداشت شدگان که نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالان مدنی شناخته شده هستند هم اکنون در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می شوند. آنها ممنوع الملاقات بوده، هنوز تفهیم اتهام نشده اند و از داشتن وکیل نیز محروم هستند.
پیگیریهای خانواده فعالان بازداشت شده، تاکنون با پاسخ نامشخص مسئولان دادگاه انقلاب روبرو شده است. بازپرس متین راسخ، که مسئول رسیدگی به پرونده این فعالان می باشد، به خانواده ها اعلام کرده که از پیگیری این پرونده خودداری نمایند.
ده نفر از بازداشتیهای آن روز که آزاد شدند هم نتواسته اند از اتهام خود آگاه شوند، به گفته آنان در مدت بازداشتی که بودند با آنها بد رفتاری شده است.
اما در تبریز نیز ۸ فعال دانشجویی آذربایجانی، نزدیک به ۳ ماه است که در بازداشت موقت بسر می برند، این دانشجویان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات کماکان، بدون ملاقات با خانواده یا وکیل خود، بدون آگاهی از اتهام اشان در بازداشت بسر می برند.
به گفته قاضی هاشم زاده، از قضات دادگاه انقلاب تبریز، بازداشت موقت آنها برای دو ماه دیگر نیز تمدید شده است و از آنجا که هیچ تماس تلفنی منظمی ندارند، اجازه ملاقات به آنها داده نمی شود و امکان گرفتن وکیل نیز نیست، به احتمال زیاد این فراد زیر فشار و شکنجه قرار دارند.
صدای آمریکا: علت واقعی دستگیری فعالان مدنی آذربایجانی، چه بوده و اتهامشان چیست؟
و.قاراباغلی: اکثرا" در آذربایجان فعالان مدنی را به اتهامهایی چون تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی، تجزیه طلبی، پان تورکیست بازداشت می کنند، اما در واقع ابن فعالین هیچ کدام، جدایی طلب نیستند و معتقد به فعالیت در چهار چوب مرزی ایران هستند، آنها فعالیتهایی داشتند در راه احیای زبان و ادبیات ترکی آذربایجانی و خواستهایی هم دارند، چون تدریس زبان ترکی آذربایجانی در مدارس ایران، پایان دادن به تبیعض هایی که در قبال مناطق غیر فارس نشین، چون آذربایجان اعمال می شود. به نظر آنها، دولت نه تنها در احیای فرهنگ آذربایجانی، گسترش اقتصاد منطقه آذربایجان هیچ اقدام موثری انجام نمی دهد، بلکه برعکس، به زبان و ادبیات آنها توجه نمی کند و با دید امنیتی به مسائل ائتنیکی و ملی نگاه می کند.
بازداشت این فعالین نیز در راستای همین سرکوب ها بوده که از ۱۰-۱۲ سال پیش در منطقه آذربایجان رایج شده و طی ماهها و هفته های اخیر شدت یافته است.