اینها را بهرام قلیزاده می گوید. پسر او نادعلی قلیزاده٬ دو هفته پیش هنگام درگیری اهالی روستایشان با پلیس ایران٬ زخمی شده است. اهالی٬ روستا را «قیزیل خنه یه» می نامند اما نام دولتی آن «خانقاه سرخ» است.
بنا به گزارشهایی که خبرگزاریهای ایران منتشر کرده اند٬ نزدیک به ۳۰ نفر از ساکنان روستای قیزیل خنه یه خسارت دیده اند. بهرام قلیزاده می گوید٬ روی همرفته ۳۰ نفر نیز بازداشت شدند که آنها را با ضمانت آزاد کرده اند.
بهرام قلیزاده می گوید٬ اختلاف اهالی روستا با یک کارخانه موجب این حادثه شد. بنا به گفته او صاحب کارخانه با کندن چاههای مختلف آب روستا را می برد و اعتراض روستائیانی که بی آب شده اند با دخالت شدید پلیس روبرو شده است.
«زخمی هایمان زیاد است. دو نفرشان زخم گلوله کلاشینکوف برداشته اند و بقیه با گلوله مشقی زخمی شده اند. یکی را نزدیک چشمش زده اند...»
به گفته بهرام قلیزاده همین اختلاف را دادگاه نیز چند بار بررسی کرده است. با اینکه دادگاه بار اول به نفع روستائیان رأی داده ولی بعد از آن شروع به طرفداری از صاحب کارخانه نموده است.
به گفته علیرضا قولونجو (جوانبخت) سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان٬ روستائیان دستگیر شده در بازداشتگاه شکنجه شده اند. او می گوید٬ آنها با قرار وثیقه آزاد شده اند و ممکن است به جزای سنگین و حتی حبس دراز مدت محکوم شوند.
به گفته علیرضا جوانبخت با توجه به اینکه این روستائیان٬ هم اقلیت اتنیکی و هم اقلیت مذهبی هستند٬ بدون مدافع مانده اند: « آنها ترکهای سنی هستند. ممکن است حکم سنگینی به آنها داده شود٬ چونکه به شورش علیه نظام متهم شده اند. به علاوه فشار از طریق تغییر مسیر آب و فشارهای دیگر قبلا هم سابقه داشته است. آنها نه کسی را در داخل حکومت دارند و نه در سازمانهای غیر دولتی. خوردن رشوه برای صدور حکم علیه ترکهای سنی برای قاضیها سخت نیست.»
بهرام قلیزاده ساکن قیزیل خنیه هم می گوید: «اهالی روستا خیلی وقت است که به خاطر بی آبی عذاب می کشند.» به گفته او شرکتهای مورد حمایت حکومت مسیر آب را برای مصارف صنعتی عوض می کنند و به این ترتیب آبیاری زمینهای کشاورزی مشکل می شود.
علیرضا جوانبخت می گوید٬ سیاستهای دولت ایران در خصوص ایجاد فشارهای اقتصادی در مناطقی که اقلیتهای مذهبی زندگی می کنند و خصوصا تغییر دادن مسیر آبهای زیرزمینی مورد توجه مجامع بین المللی هم قرار گرفته است. او دلیل اجرای این سیاست را نگفت.
اما بهرام قلیزاده می گوید٬ با هر دلیلی که باشد٬ روستایمان بی آب هم بشود همینجا می مانیم. چاره دیگری نداریم.
-«اگر آب نباشد محصول هم نیست. حالا نصف زمینمان را آبیاری می کنیم٬ نصف دیگر بی آب می ماند. ولی به کجا برویم؟ به شهر هم برویم نمی توانیم در آنجا زنگی کنیم. کار دیگری بلد نیستیم ...»
(رادیو اروپای آزاد٬ بخش ترکی آذربایجانی - ترجمه از متن و فایل صوتی)
http://www.azadliq.org/content/Article/1375364.html
در همین رابطه:
http://www.oyrenci.com/NewsEn.aspx?newsId=5741
http://www.asmek.org/2009/01/blog-post.html
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=816786http://www1.farsnews.com/newstext.php?nn=8710260139